THE WATSON
SCIENTIFIC COMPUTING LABORATORY:
een centrum voor wetenschappelijk
onderzoek met rekenmachines
Miss Eleanor
Krawitz
Tabulerende supervisor
Watson Scientific Computing Laboratory
Columbia
Engineering Quarterly, november 1949
D URING de afgelopen
jaren zijn er grote vorderingen gemaakt op alle
gebieden van wetenschappelijk onderzoek, en een belangrijke factor in deze
vooruitgang is het uitgebreide gebruik van automatische rekenmethoden en
-apparatuur. Tegenwoordig worden berekeningen automatisch
uitgevoerd in laboratoria door het hele land. De ontwikkeling van deze
computerlaboratoria is van bijzonder belang voor Columbia-studenten, aangezien
de vroegste hier op de universiteit zijn gevestigd. Het
Columbia University Statistical Bureau werd eind jaren twintig opgericht voor
het gebruik van docenten en statistici. The Astronomical Bureau,
opgericht in 1934, geleid door Dr. WJ Eckert, en gezamenlijk beheerd door
Columbia University, de American Astronomical Society en International Business
Machines Corporation,functioneerde als een non-profit organisatie waar
astronomen van over de hele wereld hun berekeningen konden laten uitvoeren. In
1945 richtte IBM een afdeling Pure Science op, stelde Dr. Eckert aan als
directeur en richtte het Watson Scientific Computing Laboratory op de
universiteitscampus op.
Het primaire doel van het
Watson-laboratorium is onderzoek in de verschillende takken van de wetenschap,
vooral die met betrekking tot toegepaste wiskunde en numerieke berekeningen. De
diensten van het laboratorium worden gratis aangeboden aan elke wetenschapper
of afgestudeerde student die zich bezighoudt met onderzoek dat een belangrijke
bijdrage levert aan de vooruitgang op het gebied van de wetenschap en die
rekenmachines gebruikt om dat doel te bereiken. Elk jaar
worden twee Watson Laboratory-beurzen in toegepaste wiskunde toegekend aan
studenten wier studie of onderzoek grootschalige berekeningen omvat. Personeelsleden bieden onder begeleiding van verschillende
afdelingen van de universiteit instructiecursussen aan in hun vakgebied.
Cursussen voor afgestudeerde studenten omvatten de bediening en het gebruik van
de machines en numerieke methoden;Academische
studiepunten voor de cursussen kunnen worden verkregen door zich op de
gebruikelijke manier bij de universiteit te registreren. Speciale lessen in de
bediening van de machines worden met regelmatige tussenpozen gegeven aan
professionele mensen, bezoekende wetenschappers van over de hele wereld en
afgestudeerde studenten die werken voor hun doctoraat. Een extra functie van
het Watson-laboratorium is de verspreiding van technische informatie over
wiskundige machinemethoden en wiskundige tabellen; er is een uitgebreide
bibliotheek over deze onderwerpen beschikbaar.Een extra functie van het Watson-laboratorium
is de verspreiding van technische informatie over wiskundige machinemethoden en
wiskundige tabellen; er is een uitgebreide bibliotheek over deze onderwerpen
beschikbaar.Een extra functie van het Watson-laboratorium is de verspreiding
van technische informatie over wiskundige machinemethoden en wiskundige
tabellen; er is een uitgebreide bibliotheek over deze onderwerpen beschikbaar.
Onderzoek is met succes
afgerond op vele wetenschapsgebieden in het laboratorium door personeelsleden
en bezoekende wetenschappers. Hieronder volgt een gedeeltelijke lijst van
voltooide of lopende projecten:
Astronomie: integratie van
banen van planeten en asteroïden,
Geofysica: traceren van paden
van geluidsgolven onder water voor verschillende diepten en richtingen,
Optica: berekeningen die de
methode van ray tracing belichamen,
Chemie: berekening van
kwantummechanische resonantie-energieën van aromatische verbindingen,
Engineering: bouwen van
Spring- en Gear-tabellen en berekenen van stressberekeningen in verband met
aardbevingsbelastingen,
Economie: schattingen van
bepaalde coëfficiënten in de vergelijkingen van economische modellen,
met behulp van matrixvermenigvuldiging en inversie,
Fysica:
berekeningen van calciumovergangskansen,
Kristallografie: evaluatie van
een Fourier-transformatie voor de structuur van insuline.
Het laboratorium beschikt over een grote verscheidenheid aan zowel digitale als analoge
machines; de digitale machine is er een die in wezen telt, terwijl de analoge
machine fysieke metingen verricht. Deze rekenmachines zijn ontworpen om problemen op de meest doelmatige manier op te lossen en
om verschillende oplossingsmethoden te vergelijken om de meest efficiënte
te bepalen.
De meeste machines lezen en
schrijven door het gebruik van de ponskaart, die een manier biedt om gegevens automatisch te verwerken. De kaarten kunnen dus
worden verwerkt door elke reeks rekenmachines en
kunnen elke gewenste reeks bewerkingen uitvoeren. Het belangrijkste voordeel
van de ponskaarttechniek is dat een groot aantal
vergelijkbare bewerkingen in kwantiteit kan worden uitgevoerd. Nadat de
beginwaarden op de kaarten zijn geponst, is de
machineprocedure automatisch. Ponsen kan plaatsvinden
in een van de tachtig kolommen van de kaart. Elke kolom is onderverdeeld in
twaalf verschillende posities, die de gehele getallen
0 tot en met 9 vertegenwoordigen, evenals twee speciale ponsposities die X en Y
worden genoemd. De X-pons wordt voornamelijk gebruikt om
een speciale bewerking of een negatief getal aan te duiden.
Letters van het alfabet worden geregistreerd door twee ponsen in een kolom,een
combinatie van een X, Y of 0, met een van de gehele getallen 1 tot en met 9
(zie figuur 1).
Figuur 1. Tabellatiekaart met 12
stansposities en combinaties van stansen om letters
aan te geven.
In alle machines is het principe van het lezen van de kaart hetzelfde. De gaten
worden in de kaarten gestanst en worden gelezen door middel van elektrische
contacten die door de gaten worden gemaakt. De kaart, die als isolator fungeert, gaat tussen een staalborstel en een
koperen rol (zie fig. 2).
Een gat in de
kaart maakt het mogelijk dat de borstel en de rol contact maken, waardoor een
elektrisch circuit wordt voltooid; de elektrische impuls wordt beschikbaar
gemaakt op een inplugbaar bedieningspaneel en de timing van de impuls wordt
bepaald door de positie van het gat in de kaart. Alle functies van de machine
worden bepaald door de richting van deze impulsen op het bedieningspaneel en als gevolg van de flexibiliteit van dit paneel kan een groot
aantal bewerkingen worden uitgevoerd. Een groot percentage
van de problemen die zich voordoen bij numerieke berekeningen kunnen
efficiënt worden afgehandeld op de standaard IBM-machines. De eerste stap
in de aanpak van deze problemen is het vertalen van de originele gegevens in de
taal van de rekenmachines. Dat wil zeggen, om het op te nemen in de vorm van geperforeerde gaten op
standaardkaarten. Dit is de functie van de Key Punch.De gewenste informatie
wordt op de kaart getranscribeerd door de toetsen op de machine in te drukken in lijn met de betreffende kolom. Deze kaarten kunnen handmatig of automatisch in de Key Punch worden
ingevoerd. Wanneer elke kolom wordt geponst, gaat de
kaart automatisch door naar de volgende ponspositie. De numerieke stoten
hebben veertien toetsen; één voor elk van de twaalf ponsposities,
een spatietoets en een kaartuitwerptoets. De alfabetische
ponsen hebben bovendien een typemachinetoetsenbord dat automatisch twee gaten
per kolom ponst. Nadat ze zijn gecodeerd door de Key Punch, zijn de
kaarten klaar om door een van de andere machines te
gaan die nodig zijn om het probleem op te lossen.Deze kaarten kunnen handmatig
of automatisch in de Key Punch worden ingevoerd. Wanneer elke
kolom wordt geponst, gaat de kaart automatisch door naar de volgende
ponspositie. De numerieke stoten hebben veertien toetsen;
één voor elk van de twaalf ponsposities, een spatietoets en een
kaartuitwerptoets. De alfabetische ponsen hebben bovendien
een typemachinetoetsenbord dat automatisch twee gaten per kolom ponst.
Nadat ze zijn gecodeerd door de Key Punch, zijn de kaarten klaar om door een van de andere machines te gaan die nodig zijn om
het probleem op te lossen.Deze kaarten kunnen handmatig of automatisch in de
Key Punch worden ingevoerd. Wanneer elke kolom wordt geponst,
gaat de kaart automatisch door naar de volgende ponspositie. De
numerieke stoten hebben veertien toetsen; één voor elk van de
twaalf ponsposities, een spatietoets en een kaartuitwerptoets. De alfabetische ponsen hebben bovendien een typemachinetoetsenbord
dat automatisch twee gaten per kolom ponst. Nadat ze zijn gecodeerd door
de Key Punch, zijn de kaarten klaar om door een van de
andere machines te gaan die nodig zijn om het probleem op te lossen.een
schrijfmachinetoetsenbord dat automatisch twee gaten per kolom ponst. Nadat ze
zijn gecodeerd door de Key Punch, zijn de kaarten klaar om
door een van de andere machines te gaan die nodig zijn om het probleem op te
lossen.een schrijfmachinetoetsenbord dat automatisch twee gaten per kolom
ponst. Nadat ze zijn gecodeerd door de Key Punch, zijn de kaarten klaar om door een van de andere machines te gaan die nodig zijn om
het probleem op te lossen.
De Sorter wordt
gebruikt om ponskaarten in elke gewenste numerieke of
alfabetische volgorde te rangschikken, afhankelijk van de informatie erop. De te sorteren kaarten worden vanuit een hopper naar een enkele
borstel gevoerd, die de geselecteerde kolom leest en elke kaart in de juiste
van de dertien beschikbare vakken sorteert. Er is een vak voor elk van de
twaalf ponsposities en één voor lege kolommen. Door
opeenvolgende sorteringen worden de kaarten in elke gewenste volgorde
gerangschikt. De machine, die werkt met een snelheid van 450 kaarten per
minuut, is uitgerust met een teller om het aantal
passerende kaarten bij te houden.
De alfabetische tolk is ontworpen
om de numerieke of alfabetische informatie op de kaart
te vertalen in gedrukte figuren op een van de twee regels bovenaan de
kaart. De ponskaart is dus gemakkelijker af te
lezen en kan zowel als dossierkaart als in de machines worden gebruikt.
De boekhoudmachine is een
snelle toevoeg- en drukmachine. Het leest gegevens van een kaart, voegt ze
toe en trekt ze af in tellers, en drukt op een vel
papier informatie af van de kaarten of totalen van de tellers. De machine
geeft alfabetische of numerieke gegevens weer met een snelheid van tachtig
kaarten per minuut, of verzamelt tot tachtig cijfers van totalen met 150
kaarten per minuut.
De Reproducing Punch transcribeert
alle of een deel van de gegevens die op de ene set
kaarten zijn geponst naar een andere set, of kopieert gegevens van de ene
masterkaart naar een groep detailkaarten. De punch heeft een
vergelijkingseenheid die de twee sets gegevens vergelijkt en elk
meningsverschil tussen de twee aangeeft. De machine kan
worden aangepast voor gebruik als een samenvattingstempel om op een nieuwe
kaartbedragen te registreren die zijn verzameld in de boekhoudmachine.
De Collator vervult een
aantal functies van de Sorter op een efficiëntere manier. Het slaat twee
sets kaarten bij elkaar op, selecteert bepaalde kaarten in een van de vier
selectievakken, vergelijkt twee sets kaarten volgens een controlenummer en
controleert de volgorde van een set kaarten. De machine is zeer flexibel en
maakt de verwerking van kaarten mogelijk volgens een ingewikkeld patroon
waarbij twee controlenummers worden vergeleken. Kaarten kunnen door de Collator
gaan met een snelheid van 240 tot 480 per minuut.
De elektronische rekenpen is een
machine met hoge snelheid die elektronische circuits gebruikt voor het
uitvoeren van alle basisbewerkingen. Het optelt, trekt af,
vermenigvuldigt en verdeelt de getallen die erin zijn ingevoerd op een kaart en
ponst de antwoorden op dezelfde kaart of een volgende kaart. Het
voert deze bewerkingen herhaaldelijk en in willekeurige volgorde uit in een
fractie van een seconde. De Calculating Punch leest
factoren die op een kaart zijn geponst en voert optellingen, aftrekkingen,
vermenigvuldigingen en delingen uit, in elke gewenste volgorde.
Afzonderlijke resultaten kunnen voor elk type berekening worden geponst, of de
resultaten kunnen worden opgeslagen en gebruikt als
een factor voor het volgen van berekeningen. Deze machine heeft achtste-orde
verschillen berekend van een elfcijferige functie en veel ingewikkelde
vergelijkingen met een groot aantal bewerkingen.
Naast de hierboven beschreven
standaardmachines zijn er in het laboratorium een aantal speciaal
ontworpen rekenmachines die werken door middel van relaisnetwerken en
elektronische schakelingen. Hieronder volgt een korte
beschrijving van deze speciale machines.
De Relay
Calculator voert alle elementaire rekenkundige bewerkingen uit, inclusief het
bepalen van vierkantswortels via een ingewikkeld relaisset. De extreme
flexibiliteit van deze rekenmachine is te danken aan
het grote interne geheugen, de snelheid bij het uitvoeren van berekeningen, de
mogelijkheid om tegelijkertijd vier kaarten te lezen en een vijfde te slaan, en
de capaciteit om onder een uitgebreid en gevarieerd programma te werken. De
machine is uitgerust met een verzamelcircuit om het
opzoeken van tafels te vergemakkelijken. Een groot
aantal gecompliceerde problemen zijn opgelost op een relaiscalculator,
waaronder vermenigvuldiging van harmonische reeksen, vermenigvuldiging van
matrices en differentiaalvergelijkingen van de zesde orde.
De kaartgestuurde
sequentiecalculator bestaat uit een
boekhoudmachine die de gegevens leest, optelt, aftrekt en opslaat, een
samenvattingstempel die de definitieve waarden ponst, een relaiskast voor
flexibele controle van de bewerkingen en een eenheid die presteert
vermenigvuldigingen en delingen. De bewerkingen van de andere
rekenmachines worden meestal geprogrammeerd via de bedrading op het
bedieningspaneel, terwijl deze machine in wezen één
basisbedieningspaneel heeft en wordt bestuurd door gecodeerde ponsen in de
kaart. Deze rekenmachine is bijzonder bedreven gebleken in het berekenen
van banen van asteroïden.
De lineaire
vergelijkingsoplosser is een elektrisch apparaat
voor de oplossing van gelijktijdige lineaire vergelijkingen tot en met de
twaalfde orde. Nadat coëfficiënten van de
vergelijkingen zijn ingesteld op wijzerplaten, schakelaars of ponskaarten,
worden de verschillende variabelen aangepast totdat een oplossing wordt
verkregen. De methode van oplossing is er een die zeer snelle
convergentie geeft. Deze machine is in het laboratorium gebouwd door de heer
Robert M. Walker, een lid van onze staf, en professor Francis J. Murray van de
afdeling wiskunde van de universiteit.
De kaartgestuurde meet- en
opnamemachine is in de eerste plaats ontworpen voor het meten van astronomische
foto's, hoewel hij gemakkelijk kan worden toegepast op
foto's in elk veld. Een fotografische plaat van een deel van de hemel die de
ster in kwestie bevat, wordt in de machine geïntroduceerd samen met een
ponskaart die de benaderde coördinaten van de ster aangeeft. De machine
leest vervolgens automatisch de ponskaart, lokaliseert de ster op de
fotografische plaat vanuit deze benaderde coördinaten, meet nauwkeurig
zijn positie en registreert deze meting op een kaart. Het ponskaartrecord is
dan beschikbaar voor wiskundige behandeling.
Sinds de oprichting van het
Astronomisch Bureau in 1934 zijn er in de industrie en de overheid
verschillende andere ponskaartlaboratoria opgericht. De laboratoria die tijdens
de oorlogsjaren in gebruik waren, speelden een cruciale rol in ons nationale
defensieprogramma. In deze groep bevonden zich de Ballistic
Research Laboratories in Aberdeen, Maryland en Dahlgren, Virginia. In dezelfde categorie bevond zich het US Naval Observatory, dat
astronomische tabellen heeft opgesteld voor gebruik in de lucht- en zeevaart,
astronomie en landmeetkunde. In de industrie hebben computerlaboratoria
een prominente rol gespeeld in zowel puur als
toegepast wetenschappelijk onderzoek. Ponskaarttechnieken zijn bijvoorbeeld
gebruikt bij het oplossen van problemen met betrekking tot de stress- en
rekanalyse van vliegtuigconstructies en de trillingsanalyse van grote machines.
Een illustratie van de
toepassing van ponskaartapparatuur in industriële problemen doet zich voor
bij het ontwerp en de constructie van schepen, waarbij het nodig is om de exacte locaties van een groot aantal punten op het
oppervlak te specificeren. De ontwerper kan dit
bereiken door verschillende doorsneden door de romp te beschouwen en de omtrek
van elk van deze secties weer te geven met een polynoom van bijvoorbeeld de
vijfde graad (zie figuur 3).
Figuur 3.
Doorsnede door vaartuig |
De waarden van de constanten, een 0 ,
..., een 5 ,
in de vergelijking variëren met elke genomen sectie, vanwege de kromming
van het oppervlak in de lengterichting. Als het schip dus is verdeeld in 200
doorsneden en het is nodig om voor elke doorsnede 100 punten aan elke kant van
de romp te bepalen, moet het polynoom 20.000 keer worden geëvalueerd. Het
gebruik van ponskaartapparatuur in de oplossing van dit probleem vertaalt een
buitengewoon omslachtige taak in een taak die automatisch door de machine wordt
berekend nadat de oorspronkelijke planning is voltooid.
Miss Eleanor Krawitz, die de
eer heeft om de eerste vrouwelijke auteur te zijn die
bijdraagt aan het COLUMBIA ENGINEERING QUARTERLY, kan bogen op
een groot aantal andere opmerkelijke prestaties. Ze studeerde in 1943 af aan de Samuel I. Tilden High School in Brooklyn, waar ze
lid was geweest van de scholastische erevereniging 'Arista'. Aan het Brooklyn
College was ze penningmeester van Pi Mu Epsilon, ere-wiskundemaatschappij,
totdat ze in 1947 haar BA in wiskunde behaalde. Daarna werkte ze als vervangende leraar op de Midwood High School en in haar
Alma Mater, Tilden High, maar zette haar kort opzij lesgeven op de middelbare
school om haar MA in wiskunde in Columbia te behalen.
Tegenwoordig is Miss Krawitz Tabulerende Supervisor in het IBM Thomas J.
Watson Computing Laboratory aan de Columbia University. Ze geeft niet
alleen lessen astronomie aan de Graduate School over de werking van de
computers, maar houdt zich ook bezig met het opzetten van procedures voor het
berekenen van problemen in de natuurkunde, wiskunde en astronomie.
Eleanor Krawitz
Kolchin stierf op vrijdag 25 januari 2019 op 92-jarige leeftijd in Boca Raton,
Florida. Ze was heel blij met de
aandacht die ze op latere leeftijd kreeg vanwege de publicatie van dit artikel
op internet in 2003 en de vertaling ervan in zoveel talen. Haar laatste
woorden tegen mij (in oktober 2018) waren: "Bijna alles werkt hier niet. Oooooo".
Bijgedragen door: Eleanor
Krawitz Kolchin, november 2003.
Gescand en geconverteerd naar HTML: za 22 nov
17:06:54 2003
Geconverteerd naar HTML5: za 23 feb 08:52:56 2019
Ook door de auteur:
- Krawitz, Eleanor, "Punched Card Mathematical Tables on Standard
IBM Equipment", Proceedings, Industrial Computation Seminar ,
IBM, New York (september 1950), pp. 52-56.
- Krawitz, Eleanor, "Matrix by Vector Multiplication on the IBM
Type 602-A Calculating Punch", Proceedings, Industrial
Computation Seminar ,
IBM, New York (september 1950), pp. 66-70.
- Green, Louis C., Nancy E. Weber en Eleanor Krawitz, "The Use of
Calculated and Observed Energies in the Computation of Oscillator
Strengths and the f -Sum Rule" Astrophysical
Journal , Vol.113 No.3 (mei 1951), pp.690-696.
- Green, Louis C., Marjorie M. Mulder, Paul C. Milner, Margaret N.
Lewis, John W. Woll, Jr., Eleanor K. Kolchin, en David Mace, "Analyse
van de drie-parametergolffunctie van Hylleraas voor de He i Ground State
in termen van Central Field Wave Functions ", Physical Review 96,
319, 15 oktober 1954.
- Green, Louis C., Satoshi Matsushima, Cynthia Stephens, Eleanor K. Kolchin,
Majorie M. Kohler, Yenking Wang, Barbara B. Baldwin en Robert J. Wisner,
"Effect op de energie van verhoogde flexibiliteit in de scheidbare
factor van Hylleraas -Type Atomic Wave Functions from H− to O VII
", Physical Review 112, 1187, 15 november 1958.
- Green, Louis C .; Matsushima,
Satoshi; Kolchin, Eleanor K., "Tables of the Continuum Wave
Functions for Hydrogen", Astrophysical Journal Supplement,
vol. 3, november 1958, p.459.
- Green, Louis C., Cynthia Stephens, Eleanor K. Kolchin, et al.,
"He I Ground-State Wave Function of the Form ψ = f (r1) f (r2) g (r12)", Journal of
Chemical Physics 30 1061 (1959).
- Green, Louis C., Eleanor K. Kolchin, Norma C. Johnson, "Wave
Functions for the Excited States of Neutral Helium", Physical Review
139 (2A): 363-378, juli 1965.
- Green, Louis C., Eleanor K. Kolchin, "Equi-density oppervlakken
in synchroon roterende gesloten binaries gebouwd op polytropisch model ν = 3", Astrophysics and Space Science,
Issue 2, april 1973, pp.285-288.
Links (bijgewerkt
op 31 juli 2017) :
- The Face Of A
'Computer' uit 1946 , Huffington Post,
interview met Eleanor Kolchin door Bianca Bosker, 25 februari 2013 [ lokaal
gearchiveerde artikeltekst ].
- " De interne
memo waardoor IBM's vrouwelijke werknemers konden trouwen ", The Atlantic , 4 februari 2013 [ lokaal
gearchiveerde artikeltekst ].
- Association for Computing Machinery Committee on Women, 2014 National
Center for Women and Information Technology Pioneer Award (Facebook, 21 mei 2014, zelfde foto als
bijschrift: "Eleanor Kolchin, ontvanger van de
NCWIT 2014 Pioneer Award. Ze was een computer! Op 88, de enige persoon in
de kamer (vermoed ik) die daadwerkelijk met plugboards heeft
geprogrammeerd. )
- 2014 NCWIT
Eleanor Kolchin Pioneer Award (video van
toespraak door Krawitz-Kolchin).
- Eleanor
Kolchin Profile, NCWIT Boca West Special
Interest Club (2014) [ lokaal
gearchiveerde artikeltekst ].
Vertalingen: 2013-2019 [ Over vertalingen ]
Laatste update: 28 april 2020
Frank da Cruz / fdc@columbia.edu / Columbia University Computing History / nov
2003